Bezoek aan The Depot Mansfield, Connecticut

 

Bij het woord 'Depot' denk ik aan opslag; opslag van spullen die je later nog eens nodig kunt hebben, opslag van in beslag genomen auto's. De link naar het opslaan van kinderen die vervelend zijn, is dan niet zo moeilijk te leggen. Toen we aankwamen bij de school bleek dat het ging om de naam van de locatie, de school staat aan Depot Road. Ook waren er geen vervelende kinderen te vinden. Het zou gaan om een school die dropouts opving, maar dat hoeven geen jeugddelinquenten te zijn, het kunnen ook kinderen zijn die niet binnen de kaders van het reguliere onderwijs passen.

 

 

Om 8.30u vertrok een originele gele schoolbus vanuit The Met Center in Providence richting het plaatsje Mansfield. Later begreep ik dat we weer in een andere staat terecht waren gekomen (Connecticut). De bus vertrok in oostelijke richting over Route 6 en na 1,5 uur kwamen we aan bij The Depot. De busrit was een geschikt moment om wat van de omgeving te zien. Behoudens de hoogteverschillen en de huizen van hout in allerlei pastelkleuren, deed de omgeving Europees aan. Veel bossen en water, maar het oogde echt nog winters. Met een temperatuur van 7 ºC waren we niet echt gepast gekleed. Shannon, één van de advisors van The Depot wist ons te vertellen dat er 2 weken geleden nog sneeuw lag in Mansfield.

Op locatie werden we ontvangen door Brad, de principal van de school. We konden een kop koffie krijgen, maar die moesten we wel zelf tappen uit een vierkante doos van Dunkin' Donuts. Je kunt trouwens je kont niet keren in Amerika of er zit wel een filiaal van Dunkin' op de hoek van de straat. Daarbij steekt Mc Donalds maar flauwtjes bij af. In 2 groepen bezochten we samen met een aantal advisors verschillende LTI's (stageplekken) van leerlingen. Samen met Lisa, Leonie, Hanneke, 2 advisors, een stagiaire en 4 leerlingen reden we met een schoolbusje door Mansfield. De eerste stop was bij een dierenwinkel waar we een leerling af gingen zetten. Eenmaal binnen bloeide leerling helemaal op. Waar ze eerst nog schuchter om zich heen keek op school, praatte ze ronduit over de dieren die daar te koop waren. Haar lievelingsdier is een witte fret en als het even kan, loopt ze met dat beest over haar schouder om haar nek. Door de winkel rollen 2 puppies die nog erg jong zijn. Je mag ze oppakken en met ze spelen, maar foto's maken is er niet bij, want zoals de verkoper vertelt: 'er zijn mensen die foto's maken en die vervolgens met allerhande bloederige effecten bewerken en op Internet plaatsen dus dat mag niet'. Nou, ik ben al voor veel aangezien, maar de rol van sadist is ook voor mij nieuw.

Een eindje verderop zetten we de volgende leerling af. Zij loopt stage bij een schrijfster en verzorgt de grafische vormgeving en de illustraties voor het boek. Ze is erg geïnteresseerd in kunst, maar wil  later graag een gedragspsycholoog wil worden die zich bezighoudt met de criminal mind. Een nobel streven en als je het mij vraagt, zou ze het qua intelligentieniveau ook zeker aankunnen. Het eerste leermoment voor mij is dan reeds gepasseerd: het gaat hier om een speciaal soort leerlingen. Met de 3e leerling bezoeken we 2 adressen. Als eerste stoppen we bij een food shelter: een voorziening voor daklozen. Al voordat we het pand betreden (een achterzaaltje van een kerk) merk ik dat ik dit heel heftig vind. Ik kom in aanraking met iets wat ver van mij af staat: armoede. Ik voel me direct opgelaten als ik samen met de anderen binnentreedt in onze nette kleding en we maar eens even een bezoek komen afleggen. De leerling neemt ons mee naar achteren en ook zij ontpopt zich ineens tot een volwassen vrouw die prima uit kan leggen wat zij doet en wat haar streven is. De voorraadkast raakt langzaam leeg en dat is zorgwekkend, want de zomer komt er aan en dan zijn de kinderen niet op school waar ze normaal gesproken hun gratis maaltijden krijgen. De leerling heeft een plan geschreven om een fooddrive op te zetten waarbij ze de bevolking van Mansfield aanspoort om zoveel mogelijk voedsel in pot en blik te doneren. Inmiddels lopen de tranen over mijn wangen, het is een emotioneel gebeuren. Ik neem me voor om voortaan echt niets meer aan voedsel weg te gooien of te verspillen, iets wat ik al nauwelijks doe.

De laatste leerling loopt stage bij een organisatie die zich inzet voor de zwakkeren in de samenleving. Haar stagebegeleider heeft enige tijd geleden een initiatief gestart met de naam 'The Hour Exchange Programme' waarbij mensen geen geld hoeven te doneren, maar tijd. Deze leerling heeft in ruil voor tijd al een aantal klussen gedaan waaronder het vervoeren van personen en het opruimen van tuinen. Een initiatief wat ook prachtig zou passen binnen het Big Picture programma van onze school.

Nadat we op the Depot zijn teruggekeerd, krijgen we een lunch aangeboden en worden we daarna rondgeleid door het gebouw. Het is een klein pand waarin 28 leerlingen in 4 advisories worden gehuisvest. Alle leerlingen die we ontmoeten zijn jongvolwassen mensen die perfect in staat zijn hun eigen leerlijnen uit te zetten en zich voorbereiden op hun toekomst. De rooms lijken ook niets op de klaslokalen zoals wij ze kennen. Het zijn een soort huiskamers met allerhande spreuken en posters aan de wand, precies zoals die leerlingen het graag zouden zien. Een leerling vertelt over zijn programma en geeft aan wat hij zo fijn vindt aan de school. Het is goed om dat ook van deze jongen te horen. Na de rondleiding richt de superintendant van E.O. Smith het woord tot ons. Hij geeft leiding aan de verschillende scholen die worden geschaard onder de noemen E. O. Smith en legt ons uit hoe dit project tot stand is gekomen, welke personen ervoor in aanmerking komen en hoe dit alles gefinancierd wordt. Een duidelijk verhaal met een sterke achtergrond.

Het programma komt aan zijn einde en het wordt voor ons tijd om te vertrekken. Er wacht ons opnieuw een busrit van 1.5 uur en ik gebruik die tijd om alles wat ik heb gezien, te verwerken en om te kijken wat ik zelf zou kunnen gebruiken in mijn rol als advisor. Het zou natuurlijk ideaal zijn om een klas te hebben met 8 leerlingen waarin ik mezelf optimaal neer zou kunnen zetten als coach, mentor, docent en al die andere rollen die je hebt als je een Big Picture docent bent. Helaas hebben we binnen de Nederlandse onderwijskaders te maken met een aantal restricties, maar zoals een wijze vrouw ooit zei: je moet kijken naar wat wel kan en negeren wat niet kan.

Liene

Dinsdag 29 april

Leuk om te weten... Het bezoek van de Dutch visitors is opgevallen in de locale pers...

 

 

Meeting the MET-family

Na twee dagen overrompeld te zijn geweest door de enorm drukke stad New York, gingen we nu eindelijk echt aan de slag in de Verenigde staten. Vandaag zouden we kennis maken met de MET medewerkers en zijn leerlingen. We wisten nog niet goed wat we moesten verwachten en waar we geplaatst zouden worden, dat was dus nog even afwachten, maar de ochtend begon goed met een uitgebreide uitleg over de geschiedenis van de MET en het hele Big Picture Learning concept.

 

 

We werden welkom geheten door één van de bedenkers van het gehele concept, Elliot Washor.  (Noot: Links Dennis Littky, Elliot Washor)

 

Hij begeleidde ons in het gehele concept en liep met ons het rooster van die dag door. Waar het op dat moment eigenlijk allemaal op neer kwam was; "Get in there, ask your questions, look around, interview the advisors and make sure you ask the children about their passion, what they like to do".
 

En zo gezegd zo gedaan. Iedereen werd aan een leerlingen van één van de vier scholen gekoppeld. Zelf had ik het voorrecht om naar Equity te mogen gaan en daar in een groep 9th graders te worden geplaatst. Maar voordat we daarbij komen wil ik graag beginnen met de pick me up.

De pick me up is aan het begin van de dag en is bedoeld om de leerlingen te motiveren voor die dag, de hoofden allemaal even leeg te maken en wat huishoudelijke mededelingen te doen. We werden ontvangen door een luid applaus van zowel leerlingen als docenten en werden meteen in het diepe gegooid. We mochten tussen de leerlingen een plaatsje zoeken en zouden mee luisteren naar wat er te zeggen was. Na wat huishoudelijke mededelingen kregen we een filmpje te zien van hoe de wereld om ons heen aan het veranderen was qua technologie en kregen we de vraag mee hoe het onderwijs hierdoor er over 15 jaar uit zou zien. We gingen dit meteen bespreken met de leerlingen aan de tafel.

Aan mijn tafel schoten de ogen pas echt open toen ik vertelde dat ik 15 jaar geleden nog geen wifi had en op de middelbare school nog met floppy disks heb gewerkt. Ook het feit dat ik een mobiel zonder kleurenscherm heb gehad was verbazingwekkend. Meteen werd er gevraagd hoe ik zonder zoiets heb kunnen leven!? Ook het feit dat we nog geen kleurenscherm hadden op mobieltjes in het begin ging er niet zo goed in. Toch kwamen we tot de conclusie dat er nog heel veel moet worden gedaan, willen we voorbereid zijn op de toekomst.

Terug naar de 9th graders. Dit zijn leerlingen die rond de 15 jaar oud zijn en in hun eerste jaar van High school zitten. De achtergronden van deze leerlingen en de milieus waar ze vandaan komen is heel erg verschillend. Zo heb ik gesproken met een meisje die tot haar veertiende homeschooled was en met een jongen die hiervoor op een reguliere highschool hebben gezeten. Beiden zeggen ze echter wel specifiek voor deze school te hebben gekozen en ze zijn er heel erg blij mee!

Toen ik bij mijn eigen advisory groep binnen kwam lopen werd ik heel hartelijk verwelkomt door Tim en zijn kids zoals hij ze noemt. Ik wordt letterlijk met open armen ontvangen terwijl Tim mij voorstelt en we gaan meteen aan de slag, want jaha, ik was 3 minuten te laat en er was veel te doen vandaag.

De leerlingen begonnen eerst allemaal te vertellen wie ze waren, wat hun interesses waren en met welke stage (internship) ze bezig waren. Daarna was het mijn beurt om eens wat vragen te gaan beantwoorden. De vragen kwamen in het begin niet heel erg op gang, de eerste die ik kreeg was namelijk over geweld in Nederland en de criminaliteit die er heerst. Dit overviel me wel, maar vrij snel kwam de aap uit de mouw. Deze leerling was namelijk geïnteresseerd in Criminal Justice and Politics. Daarna kwamen er vragen over het favoriete eten, manier van reizen in Nederland, boerenkool, de euro (inclusief geld inspecteren, blijkbaar wisten ze niet wat een watermerk was) en hebben we het gehad over de vakken die ik les geef en hoe het er op onze scholen aan toe gaan. Aan Elisabeth mocht ik uitleggen hoe het Nederlandse schoolsysteem in elkaar zat en Ashley wilde toch graag weten of wij ook naar Beyonce luisterde. Chino vond het vooral belangrijk te weten of we ook iPhones en Samsungs hadden en Nate had weer vragen over het financiële systeem.

Al met al dus vele vragen die ik zo goed mogelijk probeerde te beantwoorden voor de kids. Er moest echter ook gewerkt worden, dus gingen we rond 10 uur aan de slag. Het mooie hiervan was dat elke leerling precies wist wat hij of zij moesten doen en hier ook aan gingen werken. Dit ging zo door tot 11 uur waarnaar ze hun enige "echte" klassikale les kregen die ze hadden, namelijk rekenen.

Het contrast was enorm. Waar de leerlingen eerst hun eigen keuze hadden en in wat ze wanneer gingen doen, moesten ze nu de banken in en klassikaal luisteren. Erg typerend waren de hoeveelheid leerlingen en docenten die er waren. Ratio 1 docent op 5 leerlingen! Zie dat in Nederland nog maar eens te regelen!

Vrij snel erna hadden we de lunch en hebben we in groepen alles besproken. Ik wilde echter zo snel mogelijk terug naar de klas en kreeg daar een fantastische verassing van een lieve jongedame. Ze had één van haar muffins bewaard voor mij en vroeg of ik die wilde hebben. Hier zei ik natuurlijk geen nee tegen en het gebaar ontroerde me heel erg. Enjoy the little things is dan ook mijn lijfspreuk J

Dit gebaar inspireerde me ook om dit reisverslag de titel Meeting the MET-family te noemen.

De hele advisory heeft echt een family gevoel. De één-tweetjes tussen de leerlingen, de beleefdheid tegenover elkaar en de vanzelfsprekende samenwerking geven een heel warm, veilig en dynamisch geheel. Overigens nog even over die beleefdheid, de kinderen hier zijn enorm beleefd en willen je met alles helpen, zelfs als je het niet vraagt. Ook de openheid die ze geven als je vragen stelt en de behulpzaamheid zijn hier in grote mate aanwezig.

Nu echter weer even terug naar de lessen zelf. De leerlingen hebben de hele dag aan een scala aan opdrachten gewerkt. De één heeft met een vriendin de optimale route uitgewerkt van het park Sixflags waar ze vrijdag naartoe gaan, de ander heeft naar verschillende collegeopleidingen zitten zoeken en weer een ander heeft internship formulieren in zitten vullen en stage adressen gebeld.

 

Ze zijn dus wel actief bezig met school en hun eigen leerproces. Het is echter heel erg lastig in te schatten na één dag of dit op hetzelfde niveau zit als in Nederland. Ik hoop hier morgen meer over te weten te komen wanneer we de LTI's (Learning Through Interests/internships) gaan bezoeken, de stageadressen van de leerlingen.

 

Freek Lamberts

 

 

 

New York, New York

New York, zaterdag 26 april by Jelle en Dennis

Ondanks de vertraging van gisteren, stond zaterdag de 26e omcirkeld in onze agenda.  We zouden de eerste Koningsnacht missen, maar kregen er iets AWESOME voor terug.

We zouden deze dag naar de Yankees gaan. Waar sommigen de dag startten met een rondje Central Park, was onze route en dag strak ingepland zodat we op tijd bij de Yankees zouden zijn. We waren daarom op tijd uit de veren voor een bezoekje aan Top of the rocks!! Eenmaal in de lift, moesten we er op de 3rd floor weer uit. ??? Dit kan de top toch niet zijn!! Security Check. Bizar, dat had ook best beneden gekund. Gelukkig dit was de verdieping voor de prachtige foto waar we als echte New York Builders werden gekiekt. Het bewijs kan mee naar huis. Terug de lift in, knalden we naar de 67th floor om vanuit daaruit te kiezen welke verdieping ons het vetst leek voor een prachtig uitzicht over heel New York. Op de 70th floor was de echte top! Een foto zegt meer dan woorden….#topoftherock

 

Eenmaal beneden sprongen we de metro in om ons op te maken voor de New York Yankees vs Anaheim Angels. De kaarten waren gelukkig goed geregeld en we zochten ons plekje op, naar wat bleek de beste plek, achter fanatieke supporters, in de zon. Na het zingen van het volkslied uit 90.000 kelen, kon de wedstrijd beginnen. Een wedstrijd vol opzwepende muziek, veel gezang, bier en homeruns wisten de Yankees ook nog eens te winnen met 4-3. De sfeer was super en uit volle borst zongen we New York New York van Frank Sinatra mee na het winnende punt. #NYYankees #filmpje

Meteen de metro in leek ons geen goed plan, sportsbar Billy’s vol met Yankees werd nog even aangetipt en geuntappd. Iedere 30 sec een nieuwe beat vol met oude tracks, we waanden ons weer in de 90’s.

’s Avonds een heerlijke steak in een pub verorberd, kon onze dag niet meer kapot. Zondag zou ons nog een vol programma beloven met de East Ferry, de Staten Island Ferry, Kingsday, Wall Street, The High Line en een afscheidsdrankje bij the Hooters. Al met al een prachtig weekend en een topstart van deze veel belovende trip.

Jelle en Dennis

 En verder....

De blog gemaakt door Inge en Freek komt eraan. De eerste dag in Providence op de MET was een groot succes, veel mooie kennismakingen, nieuwe leermomenten en inzichten verworven 
Deze blog gaat vooral over ons onvergetelijke weekend. Bekijk de foto's en filmfragmenten in circa drie minuten. Staat jouw collega of partner er niet op, dat kan... De foto's zijn verzameld in de bus naar Providence, waarin zo af en toe een slapende reisgenoot even niet in de gelegeheid was om de foto's nog te delen.... Komt vast nog wel. Veel kijkplezier alvast! en morgen meer over onze bezoek aan de MET....

 

Aankomst New York

Na een wat trage start hebben we zoals eenieder vast al heeft gehoord en gezien de oversteek kunnen maken. We zijn in Amerika! New York City, here we come. Twee heerlijke dagen verkennen, wennen, genieten, kijken en vooral heel veel plezier en inspiratie opdoen.

Het filmpje van ons vertrek en de aankomst in NY staat klaar en kun je bekijken...

 

 

De foto's en filmpjes van vrijwel alle ervaringen van twee super dagen in New York gaan we zo snel mogelijk delen via de blog in de vorm van een korte samenvatting van foto's en video-fragmenten. Vanavond hebben we al veel foto's verzameld.

 

Hierbij alvast enkele veelbelovende foto's van een prachtige stad....

 

 

En voor wie nog geen genoeg kan krijgen, er is door Herman, een heel bijzondere film gemaakt vanuit de Helicopter.

 

 

 

 

Ten slotte, nog even het laatste nieuws!

 

De bus is vanavond rond 18.00 vertrokken uit New York en na een flinke file, zijn we daarnet rond 23.00 aangekomen in Hotel Providence. Nu snel naar bed, want morgen ochtend is het vroeg op: 06.30 ontbijt!

 



Delay

Een prachtig Engels woord "Delay". Maar gelukkig heeft vertraging ook een voordeel. We hebben het eerste filmpje van de reis al klaar. We hopen dat het te zien is, want op dit moment (16.26) mogen we de douane door richting ons vliegtuig...


http://youtu.be/_uWuxY_Ixcc

Veel kijkplezier en tot straks in New York!

New York City here we come...

Waarschijnlijk heb je al een plan gemaakt voor de zaterdag en zondag. Hieronder nog een paar tips, wie weet zit er nog iets tussen. Bekijk ook dit filmpje nog even.... http://vimeo.com/91962736 


Central park
4 blocks away vanaf ons hotel Ameritania (230 W 54th Street, / broadway) ligt het prachtige central park. Voor de hardlopers die mee gaan rennen op zaterdagochten (06.15 vertrek)  hier alvast de kaart van het central park, het grote rondje is net geen 10 kilometer... Een mooie uitdaging.
Het is ook een aanrader om voor een paar uur een fiets te huren en lekker op de fiets te gnieten van het central park. Fietsen kun je in de buurt van het park of in het park zelf huren.

The High line 
Een prachtig uitzicht over de stad wandelend over een spoorlijn.... Klinkt niet spectaculair, toch is dat het wel... The high line (the Meatpacking District to West 34th Street, tussen 10th en 11th Avenues) is een prachtig opgeknapte bovengrondse spoorlijn. Deze enorme tuin is ontworpen door een Nederlander Piet Oudolf. Echt de moeite waard om over te wandelen, ondertussen wordt je vermaakt door allerlei kunst en straat artiesten.

Skyline vanaf het water
tijdens de kennismakingsbijeenkomst spraken we er al even over: de East river ferry. Je kunt voor een paar dollar vanaf pier 11 (down town, loopafstand van Battery Park) een schitterende tocht maken langs de skyline van Manhattan.

Je kunt ook gratis genieten van een prachtig uitzicht op Manhattan:
 

De veerboot vaart zeer regelmatig tussen Battery Park in Manhattan (down town) naar Staten Island. Tijdens de vaart (20 minuten heen) heb je een prachtig uitzicht over de skyline van Manhattan en je vaart langs het Vrijheidsbeeld en Ellis Island.
Adres: Whitehall Terminal, Lower Manhattan, New York NY . Metro 1, station South Ferry.

Wanneer je een hapje gaat eten, hoef je niet lang te zoeken, vrijwel elke wijk heeft wel z'n leuke eettentjes, natuurlijk kun je ook hotdogs op "elke" hoek van de straat kopen.

Metro of Taxi?
Hop je springt in een taxi en weg ben je.... Vergeet het maar, in veel gevallen zit je al snel in een dikke file vast. Natuurlijk is het heerlijk om even ontspannen te kunnen zitten... Maar de Metro (ook bijna op elke hoek te vinden) is meestal veel sneller en leuker, er gebeurt altijd wel iets in de metro: kunstenaars, muzikanten.

Wanneer je 1 rit koopt kost dit $2,75. Als je gebruik maakt van een Metro-card met een tegoed (hoeveel maakt niet uit) betaal je $2,50 per rit. De rit is zo lang je blijft zitten in de metro. Bij elk metro station zijn automaten, en ook heel aardige verkopers achter een loket die je goed en vriendelijk helpen.
In het mapje dat je hebt ontvangen in Houten zit een metro kaart van New York.

Welkom bij Big Picture Learning

Een speeddate waarbij passie en motivatie centraal staan vormt de start van de kennismakingsbijeenkomst van de Big Picture reis 2014.
25 deelnemers uit vijf verschillende onderwijswerelden komen bijeen PO, VMBO, HAVO, PRO en MBO maken kennis en ontdekken elkaars leervragen en verhalen.

   Na de speeddate werden we door Hanneke meegenomen in de juiste state of mind ....

 

 

 

In drie advisory's (leergroepen) gaan we vervolgens onder begeleiding van Detje, Hanneke en Bart verder met de verkenning en verdieping van de leervragen die in veel gevallen directe of indirecte relatie hebben met de kern van Big Picture Learning...

Wat is Big Picture?

Hoe begin ik een nieuwe leergroep (Advisory, 9th grade)?

Wat mag je na 4 jaar van leerlingen verwachten?

Hoe kun je de passie van een leerling ontdekken?

Hoe en wat kun je op een stage / LTI leren?

Hoe geef je vorm aan de professionalisering van docenten op een BPL-school?

 

 

 

 

 

 

 

  

 

Het laatste onderdeel van de middag vormt het uitreiken van de tickets en de toelichting van onze vaste reisorganisator Annick de Bruin.

 

 



Een mooi begin van een bijzondere reis ligt in het verschiet, nog twee weken voorbereiden, koffers inpakken en tot de 25e op Schiphol...
Vergeet naast je (geldige) paspoort en Esta aanvraag ook niet deze blog nog even door te linken aan de collega's, familie en vrienden! Zie hieronder de verschillende mogelijkheden...

 Hanneke, Detje en Bart

Klaar voor de start: Big Picture Studiereis 2014

Beste reisgenoten en BPL-supporters,

Woensdag 9 april is het dan eindelijk zo ver, we maken kennis met maar liefst 25 deelnemers van 10 verschillende schoolorganisaties: PO, VO (vmbo, praktijkonderwijs en havo) en MBO, die allen hun ervaring gaan verrijken tijdens de reis "big picture learning, one kid/student at a time".
Het programma zal in het teken staan van de studiereis die we over enkele weken maken van vrijdag 25 april t/m zaterdag 3 mei naar o.a. NYC, Providence (RI) en Philladelphia
We ontvangen de tickets, krijgen "beeld en geluid" bij de verschillende schoolbezoeken en maken natuurljik kennis met elkaar en elkaars leervragen. Ook ontvangen we de "wie-is-wie"gids met daarin ook allerlei handige tips!

Alle deelnemers hebben vooraf een BPL-scan ingevuld, zodat ze daarmee nog gerichter de persoonlijke leervraag kunnen onderzoeken in relatie tot de opdracht / behoefte van de eigen school(organisatie).

Deze blog wordt gevuld door impressies van de deelnemers tijdens de reis. Verschillende filmpjes maken we van de reis om ook de thuisblijvers goed te informeren over onze avonturen.
Het is de moeite waard om video-clips te bekijken van studenten en medewerkers van de Big Picture school in Providence The MET.

Natuurlijk is het ook goed om de gezichten van de oprichters (co-founders) Dennis Littky en Elliot Washor te onthouden, mocht je ze "live" in Amerika tegenkomen.

De reis wordt begeleid door Detje de Kinderen, Bart van Kuik en Hanneke te braake (reisleiding).
Voor vragen of informatie over de reis kun je altijd met hen contact opnemen.

Tot in houten!
De kennismakingsbijeenkomst vindt plaats bij Lorech, Hollandsspoor 37 in Houten. Met de trein ook goed bereikbaar (station Houten Castellum). Inloop is vanaf 13.15 uur met koffie/thee.