De laatste dag van onze trip was een indrukwekkende. Na het
ontbijt gingen we in de bus naar de laatste school ‘El Centro’. Deze school
ligt in de wijk Kensington (in Philadelphia) en in de bus werd ons al duidelijk dat dit een wijk
is waar veel armoede heerst. Overal staan vervallen en verlaten panden.
 |
Principal Tiffaney Whipple |
Bij aankomst op de school worden we vriendelijk ontvangen
door de directeur die het een en ander uitlegt over de school. Op El Centro
zitten leerlingen in de leeftijd van 16 tot 21 jaar oud. Alle leerlingen hebben
een verhaal en zijn bij een andere school weggestuurd. Sommigen hebben langere
tijd geen onderwijs gevolgd door uiteenlopende redenen. De directeur vertelt
dat leerlingen te maken hebben met problematiek omtrent drugs en alcohol
misbruik, armoede en huisvesting en hebben hierdoor de nodige trauma’s
opgelopen. Na de introductie van de directrice worden we in koppels rondgeleid
door leerlingen.
Tijdens de rondleiding vertellen de leerlingen iets over
de ruimtes in school, maar praten ze met name trots over de verschillende
posters en foto’s die aan de muur hangen. In de gang, dichtbij de trap, hangen
een aantal foto’s van graduates van
de school. “I like to come here and just watch the
photo’s. It gives me hope and helps me to hang in there and really try my hardest
to succeed.” De gele muren zijn minder populair, de leerlingen hopen
dit snel een kleurtje te mogen geven. Hierdoor wordt het nog meer hun thuis,
vertellen ze.
Eenmaal in de klassen zelf aangekomen, kunnen de
leerlingen hun nieuwsgierigheid niet bedwingen. Ze stellen vragen over
Nederland, onze manier van werken, hoe het straatbeeld in Nederland is en ze
willen ook graag een woordje of twee Nederlands leren spreken – wat een moment
vol gelach en gegorgel (natuurlijk: de ‘g’) oplevert.
In de klas hangt een open sfeer. De leerling wordt op
maat begeleid door hun advisor, die
rekening houdt met de persoonlijkheid en achtergrond van de leerling. Een
leerling die een nacht niet geslapen heeft, kan moeilijk actief meedoen en dus
krijgt hij dan de ruimte.
Het is bijzonder om te zien hoe open de leerlingen zijn
over hun verleden en dat ze zo in staat zijn om te reflecteren. Ze zijn zich
bewust van de rol van hun leefomgeving en opvoeding in dit verhaal, maar
schromen tegelijkertijd niet om hand in eigen boezem te steken en aan te geven
dat ze zelf ook a thing or two anders
hadden kunnen doen op hun vorige scholen.
Al met al was het bezoek aan El Centro indrukwekkend. De
leerlingen hebben een heftige achtergrond en El Centro is voor de meesten een
laatste kans. De advisors zijn zeer bevlogen en proberen de leerlingen klaar te
stomen voor een vervolgopleiding na El Centro. Dit kan zijn een community
college of een vakopleiding.
Bijzondere afsluiting van een bijzondere trip!
Pieter & Lieke
2-05-2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten