Diving deep in to Advisory

Blog donderdag 27/04

In de vroege morgen druppelen de eersten van de groep de ontbijtzaal binnen. Het is pas half 7 maar de vroege vogels staan alweer te trappelen om de dag te beginnen. De kok doet zijn best om ons van een heerlijke omelet te voorzien. Wat babbels en toch ook wat moeite om de batterij nog een keer op te laden voor de laatste dag. Dit geldt niet voor de taxichauffeuse die ons luidkeels en vrolijk verwelkomt.

Vandaag worden we in de black box opgewacht. De koffie en flesjes water worden ingeslagen en vervolgens gaan we luisteren. Als ik (Conny) om me heen kijk zie ik dat de vermoeidheid toegeslagen heeft. Het verhaal dat gaat over onderwijs aan volwassenen (College Unbound) gaat grotendeels aan mij voorbij. Anderen kunnen energie vinden om goed te luisteren en zelfs vragen te stellen.

 

Om 10 uur kunnen we weer uitzwermen over de campus. Ik ben nieuwsgierig naar de advisory van Tim. Gisteren heb ik met hem een stagebezoek afgelegd. Bij binnenkomst voel ik me welkom. De groep jongeren van om en nabij de 17 jaar maakt een plaats vrij en kijkt me vriendelijk aan. Tijd om te praten is er niet. Een jongeman uit een andere groep komt langs. Hij doet onderzoek naar de oorlog in Syrië en heeft voor de leerlingen een vragenlijst. Ze kunnen aan de hand van vragen aangeven wat ze weten over deze strijd. De jongen wil daarna verdwijnen maar Tim nodigt hem uit om zijn kennis te delen met de groep. Mooi om te zien hoe deze jonge mensen vanuit hun eigen perspectief naar deze strijd kijken. Er was volop begrip voor de bom van Trump. De grens was overschreden met het gebruik van chemische wapens. Na deze discussie stelt de groep zich aan mij voor en hebben we een gesprek over het waarom van mijn aanwezigheid. Mooie vragen. Een knul vroeg zich af wat ik hier zou kunnen leren. Nederland is een totaal ander land. De omgeving is bepalend voor het onderwijs. Wat kun je dan met dit bezoek. Prachtig beeld en goeie discussie.

De jongedame van het stagebezoek was er ook weer. Haar stage bij een cakebakkerij is een hele bijzondere. Ze gebruikt haar creativiteit om cakes en taarten te maken voor alle gelegenheden. We hebben wat voorbeelden uitgewisseld, waarbij ik haar op ideeën kon brengen met foto´s van Zeeuwse bolussen in allerlei vormen en maten. Leuk haar enthousiasme!

Met Tim (Advisor) uitvoerig gesproken over de problemen waar hij tegenaan loopt. Na 4 jaar deze groep te hebben gehad, had hij een mooi overzicht. Van de 15 leerlingen had hij er 11 zonder veel problemen naar de eindstreep kunnen brengen. 3 Leerlingen waren naar een andere school en 1 leerling was er nog steeds maar het was de vraag wat daar mee moest gebeuren. Ook op deze school gaat dus niet alles goed!

Wandelend door het gebouw kom ik bij een andere groep. Ook daar weer open gesprekken. Ik krijg een intensief gesprek met een leerling die geïnteresseerd is in andere culturen. Over de smeltkroes in New York maar ook over Europa. Zij vindt mij zo anders dan haar buren die uit Armenië komen. Een jonge vrouw die open staat voor andere culturen. Graag wil ze gaan reizen, maar ze beseft heel goed dat ze dit niet kan betalen.

Gisteren heb ik de startgroep gezien met leerlingen die alles nog moeten leren. Vandaag heb ik de oudere leerlingen gezien. Ik zag nu wat de opbrengst is van deze aanpak.. zelfstandig werkende leerlingen die dingen onderzoeken waarover ze meer willen weten. Te veel om op te noemen. Stages in Toronto, verkoop van cake voor het goede doel, inzamelen van knuffels voor de kleintjes en ga maar door.

De middagbreak was er voor overleg met de LTI. Stages in deze school zijn belangrijk. De opleiding vindt plaats in de praktijk. Mooi was ook hun nieuwsgierigheid naar onze scholen.

foto: LTI Denise crown plaza hotel.

Na de break gaat iedereen nog snel ergens heen van de eigen voorkeur, anderen leiden elkaar rond in wat ze zelf ervaren hebben. Ik heb de werkplaats bezocht waar een knul shirts bedrukt en met een 3D printer werkt. Leuk was te zien dat hij een opdracht kreeg om 100 shirts te bedrukken.

http://www.cdlri.org/ 

We nemen afscheid met het lied van een studente…. Kippenvelmomentje!!

De gebruikelijke woorden en foto´s!! De bus brengt ons bij het hotel. Even tijd voor onszelf.

Ons afscheidsdiner is bij Water en Vuur. Een Amerikaanse variant op onze vreetschuren. We hebben geleerd dat de Amerikanen geen oliebollen kunnen bakken. Haha haha

Hierna viel de groep uiteen. Een deel zocht de rust van de eigen kamer op, een ander deel trok er op uit naar een concert en weer een ander deel trok naar de bar van het hotel waar het nog lang gezellig was.

Een ongelooflijk leerzame, intensieve week ligt achter ons. Vol van nieuwe indrukken, maar ook vol energie om er mee aan de slag te gaan op onze scholen. Ze gaan in Nederland onderwijsland merken dat we in de States geweest zijn.

Wat mij ook vooral is bijgebleven is de tijd die de studenten wordt gegund om zich te ontwikkelen, wanneer ze liever alleen werken dan is de vrijheid daar, wanneer ze liever frontaal les krijgen is dat ook ok. Hun eigen ontwikkeling staat centraal en niet de regeltjes van de school zijn leidend zoals bij ons, Wij verdrinken in getalletjes, nummers en rendementen in onze prestatie gerichte schoolinstituten, waar leerlingen en collega’s zich niet altijd meer veilig voelen en de inspiratie vaak ver te zoeken is.

Onze uitdaging en nobele taak zal zijn te proberen het management en collega’s te overtuigen  van het feit dat het anders kan en moet volgens mij.

De creativiteit van de leerling, gaat ten onder aan de afspiegeling van ons rendementsdenken op de scholen. We moeten proberen het huidige systeem te doorbreken, niet meer denken in geld en onderwijsuren, maar aan individuele leerlijnen voor onze leerlingen waarin ze hun talenten werkelijk kunnen ontwikkelen zonder angst voor getallen, onderwijsinspecties en strategische beleidsplannen van managers die onze leerlingen niet eens meer kennen en spreken in de wandelgangen.

Geef de leerling de tijd, laat ze kennis maken met de echte wereld door meerder stages waarin ze projectmatig kunnen werken aan hun opleiding, en juiste keuze maken voor het beroep wat ze later willen of kunnen gaan uitoefenen. Collega’s zijn altijd op school om de persoonlijke leerlijnen, individuele roosters ook werkelijk mogelijk te maken.

Een mooie en uitdagende taak lijkt me!

 

 

 

 

 

Bezoek aan The Met BPL – Providence

Woensdag 26 april

Na een heerlijk, typisch Amerikaans, ontbijt in ons nieuwe hotel zijn we om 8:00 ’s ochtends met originele ‘The Met’ schoolbussen naar de campus vertrokken. We werden hartelijk ontvangen door de schoolleiding in het theater van de school. Na een korte introductie en kennismaking (o.a. met een van de oprichters van BPL Dennis Littky) werden de collega’s verdeeld naar eigen interesse: college unbound, advisory, LTI en social work.

Edward ‘Mijn interesse lag bij de LTI’s (learning through internships) en hoe dit is georganiseerd. Peter en ik zijn op stagebezoek geweest met advisor Kristen. Het eerste bezoek was bij een lawyer office. Brianne (een van de students) liet ons het bedrijf zien en wat ze op een dag doet. Ze liet o.a. haar logboek zien op weebly.com, waarin ze haar stagedagen beschrijft en haar leermomenten vastlegt. Haar advisor heeft toegang tot het digitale dossier van Brianne.
Na ons bezoek aan Brianne zijn we spontaan naar een afdeling techniek gegaan in Providence zuid. Leerlingen werken hier aan diverse projecten, bijvoorbeeld: het in elkaar zetten van een skelter, het omgaan met verschillende machines en het maken van een kart. Met verbazing hebben we gekeken naar de onveilige manier van werken. Beschermde kleding en veiligheidsschoenen zijn hier geen must.

Ten slotte zijn we terug gegaan naar het gebouw waar Kisten haar advisory heeft. Hier hebben we leerlingen kunnen interviewen over de projecten die ze gedaan hebben en of nog mee bezig zijn.
We hebben deze dag opgetrokken met advisor Kristen. Het viel ons op dat ze enorm enthousiast en gepassioneerd is om ons alles te vertellen en te laten zien. Hiervoor onze dank!’

Kirsten “Ook ik was ingedeeld bij de LTI’s. We zijn met een aantal collega’s naar de locatie ‘Peace’ geweest wat verderop in de straat. Het viel me direct op dat er erg veel mooie schilderingen aan de muur te vinden waren en de ruimte vol hing met posters en quote’s van leerlingen. Ze hebben de mogelijkheid om bij binnenkomst wat fruit of een broodje te pakken.
Na onze ontmoeting van advisor Megan en Kristen zijn we opgesplitst in twee groepen. Samen met Anneke, Bart en Megan (advisor) zijn we verschillende stageplekken gaan bezoeken.

Als eerst zijn we naar studente Lexie gegaan, zij loopt stage bij een modeboetiekje in het

 

centrum van Providence (in de oudste Mall van Amerika). Zij runt zo goed als alleen de zaak en krijgt zelfs de kans om haar eigen kleding te ontwerpen. Je zag heel duidelijk hoe goed de band was tussen Lexie en haar advisor en dat ze echt op haar plek was. Ze gaat na dit schooljaar naar de mode academie in New York.

 

Samen met haar advisor en andere leerlingen is Lexie naar Mexico gegaan. Hier doen ze social work en bezoeken ze iets wat te maken heeft met hun passie. Lexie heeft ons vol trots hier de foto’s van laten zien.

Ons tweede bezoek was aan studente Jelly, zij loopt stage bij het bedrijf ‘Peace Love’. Dit bedrijf is gericht op mensen en kinderen met allerlei mentale problemen. Het doel is om bij zichzelf een ‘peace of mind’ te creeëren door middel van expressieve kunst. Je kunt hierbij denken aan theater, schilderen enzovoort. Jelly heeft zelf ook last gehad van mentale problemen en krijgt in dit bedrijf de kans om dataverwerking te doen. Ze verwerkt de reflecties die deelnemers en werknemers geven. Jelly is een verlegen meisje, dus praten met ‘strangers from Holland’ is best spannend. Wel zie je meteen dat ze enorm op haar plek is en kansen krijgt om hier uiteindelijk haar werk van te kunnen maken.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Als laatste zijn we samen met advisor Heath naar het Centre for dynamic learning geweest, dezelfde plek als Edward en Peter (en nog vele anderen). Een grote ruimte, te interpreteren als een soort externe VOS-ruimte (voorbereiden op stage). Leerlingen krijgen in dit gebouw de kans om te werken aan techniek, dierenverzorging, theater en nog veel meer.
We hebben gekeken in de werkplaats, waar student Louis ons zijn ‘mini bike’ liet zien. De student onderzoekt wat er allemaal voor nodig is om zijn project te kunnen maken. Naar aanleiding daarvan volgt hij verschillende lessen, zoals het lassen van verschillende onderdelen.
Tussendoor komt een docent aanlopen met een slang, waar Anneke en ik contact mee hebben gelegd ;-). Ook is Sonic the Albino Hedgehog present op de

dierenafdeling.

Aan het eind van ons bezoek hebben we gesproken met Bryan, hij maakt een kattenpaleis voor zijn kat Bubba. Dit doet hij omdat zijn kat ‘a princess’ is die best in de watten gelegd mag worden. Het is voor mij aandoenlijk om te zien hoe Bryan hier over verteld. Hij is op The Met terecht gekomen via zijn neef en heeft het gevoel dat hij zich hier optimaal kan ontwikkelen.

Advisor Heath vertelt ons dat het werken als advisor zeker niet gemakkelijk is. Ze doet dit nu voor het tweede jaar. Ze geeft aan dat het prettig is om in een fijne community te werken waar iedereen voor elkaar klaar staat. De advisors maken gebruik van elkaars talenten en schakelen elkaar in voor bijvoorbeeld een stageplek. Wat mij is bijgebleven is dat Heath aangeeft dat het managen van je tijd ‘the key’ is.”

Kortom: ontzettend veel mooie stageplekken gezien en veel nieuwe input en ervaringen rijker. Aan het eind van de dag hebben we samen met de hele groep wow-momenten en wondering-momenten gedeeld. Ik (Kirsten) merk dat alle ervaringen, indrukken en het vele reizen zijn tol beginnen te eisen (dat rijmt).
Tijd dus om even te relaxen, Friends te kijken en de dag af te sluiten met een veel te dure witte wijn.
Over twee dagen is de tijd van gaan aangebroken, dus nog flink genieten van alles om ons heen!

‘Two roads diverged in a wood, And I took the one less traveled by,
And that has made,
All the difference.

Robert Frost’

Kijk ook nog even naar de foto impressie van deze dag.
https://youtu.be/1intLG1RBE8 

 

 

 

There is no elevator to succes, you have to take the stairs…

Met nog kloppende voeten van al het gewandel van de afgelopen dagen zitten we nu in de Amtrak van Philly naar Providence. Een treinrit van meer dan vijf uur. Even de tijd om de indrukken van ons bezoek aan de Big Picture Learning Academy in Camden in te laten dalen en eens te kijken wat we van die indrukken over kunnen brengen op het digitale vel papier.

Maandag de 24^ste hebben we al een mooie dag gehad op de CBPLA. Docenten, advisors en leerlingen hadden alles uit de kast gehaald om ons een hartelijk welkom te heten.
Het was mooi om te ervaren hoe vriendelijk, behulpzaam, benaderbaar en vooral inspirerend iedereen daar was. De hoogtepunten waren de `pick-me-ups´, de projectpresentaties van de leerlingen en het leerlingpanel, waar leerlingen de vragen die wij stelden naar alle eerlijkheid beantwoorden.

Vandaag was het weer vroeg uit de veren, douchen, met de koffer naar de lobby, ontbijten en daarna –vervoerd door een rits taxi’s- onderweg naar CBPLA. Daar werden we weer enthousiast ontvangen. Na een welkomstwoord van mr. Jenkins (principal) gingen we in groepjes op (kort) bezoek in een middle- school-klas.

Steve was op bezoek in de klas van mr. Mercado. Mr. Mercado is advisor van een klas met alleen jongens. Het was echt waanzinnig gaaf om te zien hoe intensief deze jongens –hooguit 12 jaar oud- bezig waren met het plannen van hun project (het opruimen van de buurt rondom CBPLA). De jongens luisterden aandachtig naar een ouderejaars die als een soortgelijk project had gedraaid. De jongens dachten daarna zelf na over hoe het project vorm moest krijgen, wanneer het moest plaatsvinden, wat ze allemaal nodig hadden om het tot een succesvol project te laten komen en welke sponsoren ze konden benaderen.. Ongelooflijk wat een procesmatige stappen zulke jonge jongens al konden maken. Mr. Mercado was ondergeschikt aan dit proces, maar zeker bereikbaar voor tips en advies. Gaaf!

Ms. Herder heeft een volledige groep met jonge meiden. Zij noemt haar meisjes de ‘Lady B.U.G.s’. Beautiful Urban Girls. Alleen al het geven van deze naam is inspirerend. Lydia had het genoegen om een kijkje te nemen bij deze advisory groep. Wij zaten in de kring samen met de leerlingen en iedereen deelde hun allerleukste ervaring van springbreak. Daarna vroeg ms. Herder wat hun talenten zijn. De Lady B.U.G.s wilden dit graag aan ons laten zien. Zij hebben voor ons gedanst en gezongen! Hoe leuk is dat!

Later in de ochtend hebben we de mogelijkheid gehad om een kijkje te nemen in de klassen. Lydia werd volledig begeleid door Angel. (*hearteyes*) Hij vond het leuk om mee te lopen, lekker te kletsen en antwoord te geven op alle vragen die er gesteld werden. Zijn advisor was toevallig ook degene die zij graag wilde spreken. Ms. Abram is de wiskundedocent op de school. Zij hebben gesproken over het zijn van een advisor en docent en hoe belangrijk het is om een lange adem te hebben en de relatie aan te gaan. Ms. Abram heeft een lastige groep en probeert alles in te zetten om de leerlingen aan het werk te krijgen. Als wiskunde docent loopt zij ook tegen dezelfde problemen aan als wij doen. Binnen de kaders proberen zo goed en gevarieerd mogelijk onderwijs aan te bieden. Hoe beperkt je bent om projectmatig dit vak aan te bieden en wel aan de eisen te blijven voldoen, want er moet getoetst worden! Mr. Jenkins is hard bezig om ervoor te zorgen om dit weer zo veel mogelijk terug te drinken. Dit is ook onze struggle op de Amsterdamse Plus en ook wij hopen dat dit in de toekomst beter zal worden. Hopelijk kan BPL ons hierbij helpen om ervoor te zorgen dat wij minder binnen de kaders moeten opereren.

Steve vroeg mrs. Dickerson het hemd van het lijf over het begeleiden en motiveren van leerlingen die ongemotiveerd zijn en hij heeft daarvan veel opgestoken over hoe zij dat aanpakken. Ook kon hij haar alles vragen over LTI’s (learning through internship). De antwoorden waren zeer verhelderd en er zaten een paar handige pointers bij die Steve zeker gaat proberen te implementeren bij het coachen en stimuleren van zijn leerlingen.

Daarna was het helaas tijd voor het afsluiten van het bezoek. Het afsluitend gedeelte begon weer met een pick-me-up. Deze keer de opdracht met als doel om elkaars namen goed te leren kennen. We gaan naar een feestje en iedereen neemt iets mee. Je begint met het noemen van je naam en daarna iets dat je meeneemt (beginnend met de eerste letter van je naam). De persoon naast je herhaalt dit, noemt zijn eigen naam en ook iets om mee te nemen naar het feestje. And so on… Wij kunnen ‘m inmiddels dromen: Melissa-macaroni, Angel-apple, Kiasia-kiwi’s, Alwin-apricot marmalade, Ebbo-eggplants (& wine), Raimond-raisons, Sanne-sun, Kirsten-ketchup, Pieter-pineapple, Nele-napkins, Anneke-applepie, Ramona-risotto, Latif-lexus, Marianna-M&M’s, Rinske-raspberry, Danielle-dragon, Conny-computer, Rene-ravioli, Pieter-pie, Steve-something, Gerry-garfield, Najima-nuts, Edward-eggs …

 

 

De echte afsluiting was een aantal rondes van bedankjes, applaus, knuffels, handshakes, nog meer knuffels, foto’s en het geven van cadeaus. Vervolgens was het weer met een rits taxi’s naar Philly om daar de trein te pakken naar Providence.

Het was een mooie, inspirerende, fijne en leerzame dag.

Langzaam wordt `the Big Picture` duidelijk …

Noot van de bloggers (red. Steve en Lydia):
Zoals jullie wellicht weten werken wij beiden op de Amsterdamse Plus. Wij hebben gezien dat er ontzettend veel overeenkomsten zijn. Op de Amsterdamse Plus hebben wij ook vaste advisorygroepen. Daarnaast investeren wij echt in de relatie met de leerling, het vertrouwen en geven wij onvoorwaardelijke liefde. Voor ons was het geweldig om te zien dat wij al best ver zijn in dit proces, zonder dat wij die echt op ons netvlies hebben. Natuurlijk valt er voor ons nog zo veel te verbeteren en investeren, maar we zijn op de goede weg!

Hier zijn we trots op <3  

 

 

 

 

 

Bezoek Big Picture Learning Academy Camden

Vandaag een bijzonder vlog gemaakt door Alwin en Pieter een Vlog `live` vanuit een bijzonder BPL School in Camden vlakbij Philladelphia. 

More about exhibitions:

and about personal improvement:

 

Ook het fotoverslag van de 1e dag staat nu online:

 

 

 

 

Sunny side up

Bij het wakker worden zie je het al gelijk: een kraakheldere lucht tussen de wolkenkrabbers.

Heerlijk, een zonnige dag op zondag: het grote genieten kan beginnen. Ook vandaag heel veel mooie verhalen en ervaringen opgedaan. Coney Island (het zandvoort van New York) is bezocht, Central park, statue of Liberty, de bruggen, te veel om op te noemen.

Bekijk het filmpje, morgen is het dan zover, op het moment van schrijven zitten we nog in de bus, nog een uurtje en dan komen we aan in Camden, Dag 3 van The big picture learning inspiratiereis komt eraan!

BPL goes NYC

Wat een fantastische dag hebben we gehad. Werkelijk alle uithoeken van Manhattan zijn voorbij gekomen op de app groep. Het lijkt hier de 4daagse wel. Enkele statistieken tref je hieronder aan.
Natuurlijk is er niet alleen gewandeld: Fietsen, kunst bekijken, bruggen en wolkenkrabbers beklimmen, lekker eten, gesprekken, verwonderingen het is er allemaal. Morgen de 2e dag in New York, dan zullen we vast nog veel meer meemaken. To be continued. De mooiste foto's van de eerste dag in new York staan op een rijtje....  Bekijk het filmpje:

De inspiratiereis is begonnen

5.00 de wekker gaat af, maar eigenlijk al klaar wakker! Zachtjes uit bed om de rest van de familie nog niet wakker te maken.... Koffie zetten, douche aan en laatste spullen in de koffer.
De KLM - Delta Airline vliegtuig tracker geeft aan `on schedule`. Nog even een appje in de what´s app groep, broodje en gaan....

6.00 ook de NS werkt mee vanochtend, Nagema loopt ons tegemoed op het perron naar Schiphol. Achterblijvers uitzwaaien vanuit de trein en opweg We zijn vertrokken....

Op schiphol is vrijwel iedereen al verzameld en kunnen we en masse door de douane. De Esta formulieren doen het goed en zo loopt het inchecken soepel. Na wat shoppen, koffie en een ovenvers saucijzenbroodje op naar de gate.  We zijn er klaar voor....

In het vliegtuig zorgt Delta Airlines goed voor ons, een inspirerende film en een goed gesprek met mijn Buurman Raimond brengt ons eigenlijk zonder zorgen aan de overkant van de plas. Ruim 8 uur vliegtuigen zijn omgevlogen!

Ook Renee, onze vaste NYC-tourguide staat op haar post en brengt ons naar de bus. De wolkenkrabbers, krabbelen er lustig op los in de mist. Het lijkt opeens of Manhattan een gewone stad is. Naarmate we dichterbij komen zien we gelukkig toch steeds meer de pracht van de stad.

Een korte tour door de stad brengt ons voor de deur van het hotel. Nele deelt ondertussen de kamersleutels uit en zo lopen we voor het eerst het gloednieuwe Cambria hotel in.

Even lekker bijkomen, een douche, een blokje om brengt ons bij het welkomstdiner, gezellig in een Ierse Pub. Plots, wordt er gezongen, we hebben een jarige Job, Pieter Gefeliciteerd Pieter.

Na het heerlijke eten vertrekken de meeste reisgenoten richting hun hotelkamer, tot morgen!

Bekijk ook nog even de foto's van vandaag! https://youtu.be/QoDq4iy0GDg